Zasłużeni, odznaczeni i wielki jubileusz pułtuskiej samorządności podczas obrad XLVI uroczystej Sesji Rady Miejskiej w Pułtusku

Zwołana w czasie Dni Patrona XLVI uroczysta Sesja Rady Miejskiej w Pułtusku była szczególną galą – świętem niezwykłym i wielowymiarowym.

Tuż przed rozpoczęciem obrad, dobrze znana pracownica Urzędu Miejskiego w Pułtusku Pani Danuta Skrzypińska została odznaczona Złotym Medalem za Długoletnią Służbę. Odznaczenie za wzorowe i sumienne wykonywanie obowiązków zawodowych przyznał Pani Danucie Prezydent RP Andrzej Duda. Przed rozpoczęciem XLVI uroczystej Sesji Rady Miejskiej Burmistrz Wojciech Gregorczyk, zgodnie z obowiązującym ceremoniałem, wręczył odznaczenie wyróżnionej przez Prezydenta RP, od niedawna przebywającej na emeryturze, zasłużonej urzędniczce. Pani Danuta Skrzypińska przez 36 lat pracowała w Urzędzie Miejskim w Pułtusku. Wcześniej przez 9 lat była zatrudniona w administracji państwowej, a po przemianach ustrojowych – w administracji samorządowej, w tym 31 lat w Urzędzie Stanu Cywilnego. Od 1 lipca 2005 roku aż do przejścia na emeryturę pełniła jednocześnie funkcję kierownika Wydziału Spraw Obywatelskich oraz kierownika USC.

Ważną okolicznością XLVI uroczystej Sesji Rady Miejskiej były obchody XXX-lecia Samorządu Gminy Pułtusk. To wydarzenie nie mogło się odbyć w roku jubileuszowym 2020 z powodu obostrzeń anty-COVID-owych, ale już po roku, w znacznie bezpieczniejszych warunkach, i owszem. Na sesji nie zabrakło wielu znanych pułtuskich samorządowców, którzy tworzyli, a następnie rozwijali demokratyczny samorząd w naszej gminie.

Burmistrz Wojciech Gregorczyk w jubileuszowym wystąpieniu wyraził przekonanie, że odrodzona samorządność to jeden z największych sukcesów transformacji ustrojowej rozpoczętej po wyborach czerwcowych w 1989 roku. 27 maja 1990 roku po raz pierwszy w nowych warunkach politycznych Polacy mogli samodzielnie zdecydować – kto będzie reprezentował ich w gminie. W ten sposób rozpoczął się wieloletni proces rozwojowy polskiej samorządności lokalnej. Zaznaczył też, że droga do niej miała swój początek w ideach Sierpnia 1980 roku. Niezbędna stała się wówczas decentralizacja władzy, a wybudowanie podwalin samorządności było zasadniczym kluczem do osiągnięcia tego celu. Reformę samorządową bardzo mocno powiązano z oczekiwaniami wzrostu sprawności aparatu państwowego w skutecznym podejmowaniu przedsięwzięć restrukturyzacyjnych i innowacyjnych. Reforma samorządowa była traktowana jako warunek niezbędny i konieczny do przygotowania innych instytucji państwowych do inicjowania reform w poszczególnych dziedzinach aktywności władz publicznych – w edukacji, transporcie, utrzymaniu dróg publicznych, ochronie zdrowia, opiece społecznej, ochronie środowiska, modernizacji obszarów wiejskich, przeciwdziałaniu bezrobociu itd. Polska samorządność dała życiu społecznemu i gospodarczemu dodatkową energię i niezwykły impuls modernizacyjny. Przyczyniła się do podniesienia poziomu życia Polaków. To nie kto inny jak właśnie samorządy lokalne potrafią najrozsądniej zagospodarowywać środki unijne i pomocowe. W wielu miastach i miejscowościach widzimy dzisiaj, jak pomyślnie zmienił się i nadal zmienia krajobraz polskich regionów, powiatów i gmin. Tworząc ten ustrój, zakładano, i słusznie, że samorządność to prawo ludzi do rozwiązywania samodzielnie własnych spraw na własną odpowiedzialność. Samorządowy Pułtusk ma dzisiaj pełne prawo do odnotowania mnogości własnych sukcesów, a są wśród nich m.in.: budowa nowych dróg, remonty i przebudowa już istniejących, budowa oczyszczalni ścieków, modernizacja szkół, przedszkoli, rozwój wielokilometrowych sieci wodociągowych i kanalizacyjnych, centralnego ogrzewania, gazyfikacja miasta, zbrojenie terenów pod zabudowę, ratowanie i adaptacja najstarszych zabytków, rozwój nowych obszarów zieleni miejskiej, jak również rozkwit wielu form kultury, nauki, edukacji, dziedzictwa kulturowego i sportu. Z okazji jubileuszu XXX-lecia samorządności lokalnej Burmistrz zwrócił się z uznaniem i podziękował wszystkim osobom, które przyczyniły się do rozwoju Samorządu Gminy Pułtusk. Prosił o przyjęcie najserdeczniejszych życzeń: poczucia dobrze spełnionego obowiązku i satysfakcji z wymiernych efektów swoich decyzji, pracy i zaangażowania na rzecz rozwoju pułtuskiej Wspólnoty.

Z okazji jubileuszowych obchodów pułtuskiej samorządności przewidziano również czas na prezentację i promocję „Kroniki Pamiątkowej XXX-lecia Samorządu Gminy Pułtusk”, ciekawej i wzorowo opracowanej pozycji wydawniczej, a dokonał tego redaktor publikacji i jej współautor dr hab. Radosław Lolo profesor AFiB.

Filarem uroczystej Sesji Rady Miejskiej było nadanie wielu ważnym osobistościom medali „Za zasługi dla Miasta Pułtuska”. Takie zaszczytne wyróżnienia, zgodnie z postanowieniami Rady Miejskiej w Pułtusku, zostały nadane w tym roku: Panu Ryszardowi Gbiorczykowi, Pani Elżbiecie Iwanowskiej, pośmiertnie Panu Bonifacemu Kozłowskiemu, Panu Profesorowi Andrzejowi Maneckiemu, Panu Zdzisławowi Pieńkosowi, pośmiertnie Panu Grzegorzowi Śladowskiemu oraz Pani Lilianie Waleśkiewicz.

Pan Ryszard Gbiorczyk jest członkiem Związku Polskich Malarzy i Grafików. Po ukończeniu studiów, zanim rozpoczął swoją przygodę z malarstwem, pomagał ojcu w prowadzeniu rodzinnego przedsiębiorstwa konserwatorskiego. Wspólnie odnawiali kościoły, wykonywali polichromie i restaurowali rzeźby. Pierwszą wystawę malarską zorganizował w Warszawie w roku 1961, a następnie prezentował swoje prace na 40. innych wystawach w kraju i za granicą, m.in. w Chorwacji, w Niemczech, we Francji, we Włoszech, w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych. Jego największym upodobaniem jest malarstwo plenerowe, a tematyka obrazów obejmuje pejzaże i krajobrazy, rozmaite formy architektury – zamki, pałace, stare domy, dwory i dworki, kościoły i cerkwie, kapliczki oraz młyny wodne i wiatraki. Pan Ryszard Gbiorczyk pochodzi z Wielkopolski, ale przez ostanie 50 lat swoje życie związał z Mazowszem i dlatego tematyka jego prac w znacznej mierze obrazuje nasz region. Przez wiele lat mieszkał niedaleko Kuklówki – miejsca pobytu i twórczości wielkiego polskiego malarza realisty Józefa Chełmońskiego, natomiast w jego obrazach można się doszukać wielu inspiracji wspomnianego Mistrza. Pan Ryszard Gbiorczyk w swojej twórczości, w technikach typu malarstwo olejne i akwarele, od wielu lat obrazuje zabytki Pułtuska: Rynek, Kolegiatę, Ratusz, Zamek, kaplicę świętej Marii Magdaleny oraz Kościół św. Piotra i Pawła. Wystawy prac artysty były bardzo często prezentowane na Zamku w Pułtusku oraz kaplicy świętej Marii Magdaleny. Przez swoją twórczość rozsławia zabytki i historię naszego miasta. Obrazy artysty znajdują się w wielu prywatnych kolekcjach, dzięki którym miłośnicy sztuki mogą w wielu zakątkach na świecie zapoznać się z pięknem, historią i przyrodą „Wenecji Mazowsza”. Artysta zyskał tym samym uznanie Polonii i Polaków mieszających poza granicami kraju. Prace Mistrza przedstawiają wspaniałe malownicze pejzaże okalające miasto i rzekę Narew, zachęcając jednocześnie miłośników sztuki do odwiedzenia Pułtuska i okolic. Artysta całym sercem związał się z miastem i poświęca mu w swojej twórczości gros uwagi.
Medal „Za zasługi dla Miasta Pułtuska” jest w pełni zasłużonym wyróżnieniem dla Pana Ryszarda Gbiorczyka, a dla Pułtuszczan wyrazem uznania i podziękowaniem za jego wkład w artystyczną promocję naszego miasta w kraju i za granicą.

Pani Elżbieta Iwanowska od urodzenia jest związana z Pułtuskiem. Jest absolwentką Uniwersytetu Warszawskiego i Wyższej Szkoły Humanistycznej w Pułtusku, wychowawcą wielu pokoleń dzieci i młodzieży, pedagogiem, nauczycielem języka polskiego oraz wychowania do życia w rodzinie. Jest znanym społecznikiem, związkowcem, inicjatorką wielu programów edukacyjnych, wychowawczych i profilaktycznych. Była autorką licznych publikacji i materiałów edukacyjnych dla rodziców i nauczycieli, organizatorką akcji charytatywnych i zagospodarowania czasu wolnego dzieci i młodzieży, w tym ich wypoczynku letniego i zimowego. Była ambasadorką i ekspertką wielu ogólnopolskich społecznych kampanii profilaktyczno-edukacyjnych, organizowanych przez Państwową Agencję Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, Ogólnopolskie Pogotowie dla Ofiar Przemocy w Rodzinie, Niebieską Linię i Fundację „Dzieci niczyje”. W Programie Ministerstwa Edukacji Narodowej i Komendy Głównej Policji „Profilaktyka i TY” wspólnie z Panią Lilianą Waleśkiewicz opracowała i zrealizowała III edycję autorskiego projektu „Kreowanie sprzyjających profilaktyce środowisk szkolnych w gminie Pułtusk”. Pani Elżbieta Iwanowska była również drużynową ZHP, a przez 11 lat społecznym komendantem Hufca ZHP. Przy Szkole Podstawowej Nr 4 zorganizowała harcówkę „Przytulisko”, a w Pułtuskim Gimnazjum Nr 1 Młodzieżową Drużynę Harcerską „Wilk”, która nagrała film dokumentalny o Danucie Teofilowicz – Matce Chrzestnej Sztandaru im. 13 Pułku Piechoty pt. „Przez życie przeszła dobrze czyniąc…”. Film był prezentowany na Ogólnopolskim Festiwalu „Niepokorni Niezłomni Wyklęci” w Gdyni w 2017 roku. Pani Elżbieta Iwanowska to realizatorka wielu obozów harcerskich, biwaków profilaktycznych, zimowisk, wycieczek i rajdów dla dzieci i młodzieży. Jej harcerze przez wiele lat uczestniczyli w uroczystościach patriotycznych i rocznicowych organizowanych przez pułtuski Samorząd. Ponadto Pani Elżbieta Iwanowska zorganizowała i opiekowała się Klubem Wolontariusza „Iskierka” oraz współpracowała z Międzynarodowym Centrum Wymiany Młodzieży i Wolontariatu, dzięki czemu wolontariusze pułtuskiej „Iskierki” nawiązywali kontakty z wolontariuszami z innych państw. Była radną V kadencji Rady Miejskiej w Pułtusku oraz aktywnym członkiem Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych. Była założycielką i pierwszym prezesem Stowarzyszenia „Razem dla Jedynki”. Jej osobowość działacza otwartego na problemy innych sprawiała, że przez 50 lat łączyła pracę zawodową z działalnością społeczną, inspirowała swoich uczniów i włączała się w życie miasta, współpracowała z instytucjami, stowarzyszeniami, organizacjami i fundacjami. Integrowała lokalne środowiska szkolne, pomocowe i kulturalne. Poprzez swoje zaangażowanie w wielu projektach i udział uczniów w konkursach na różnych szczeblach promowała miasto Pułtusk w kraju i poza jego granicami, w tym: historię, kulturę i sylwetki ważnych mieszkańców. Pani Elżbieta Iwanowska za swoje sukcesy zawodowe i społeczne została uhonorowana wieloma odznaczeniami i nagrodami, m.in.: „Złotą Odznaką ZNP”, odznaką „Za Zasługi dla Województwa Ciechanowskiego”, „Złotym Krzyżem Zasługi” przyznanym przez Prezydenta RP, „Srebrnym Krzyżem Za Zasługi dla ZHP”, „Medalem Komisji Edukacji Narodowej”, „Złotym Medalem za Długoletnią Służbę” przyznanym również przez Prezydenta RP, oraz wieloma innymi nagrodami, dyplomami i podziękowaniami.
Przyznanie Medalu „Za zasługi dla Miasta Pułtuska” stało się okazją do złożenia podziękowań Pani Elżbiecie Iwanowskiej za wieloletnią działalność na rzecz naszego miasta i jego mieszkańców, a w szczególności za poświęcenie i zaangażowanie na rzecz dzieci i młodzieży.

Pan Bonifacy Kozłowski – mieszkaniec Pułtuska, miłośnik folkloru Puszczy Białej oraz Mazowsza Północnego. Swoją ciężką pracą ocalił od zapomnienia regionalną tradycję. Kultywowanie bogatych tradycji regionu, potrzeba popularyzacji piękna pieśni i tańców folklorystycznych oraz motywy osobiste spowodowały, że sylwetka Pana Bonifacego Kozłowskiego rozsławiona została po regionie, kraju i poza jego granicami. Pod koniec lat 70. jako kierownik artystyczny i choreograf profesjonalnie nadzorował powstałe ówcześnie zespoły regionalne „Kurpie Białe”w Obrytem, „Dzieci Puszczy Białej”w Pniewie, „Cepelia – Puszcza Biała” w Pułtuskuoraz „Zespół Pieśni i Tańca Golądkowo”. Ten niezwykły człowiek wraz ze swoimi podopiecznymi sławił nasze miasto, występując m.in. w Filharmonii Narodowej w Warszawie oraz Bydgoszczy. Działał również na arenie międzynarodowej, wyjeżdżając na festiwale folklorystyczne do Francji, Bułgarii, Niemiec oraz na Litwę, Ukrainę i Węgry. Zwieńczeniem sukcesów była przyznana Panu Bonifacemu nagroda im. Oskara Kolberga, którą zespół „Puszcza Biała” otrzymał za prezentowanie i dbałość o autentyczny folklor. W zespołach tańczyło i śpiewało wielu mieszkańców powiatu pułtuskiego oraz wyszkowskiego. To dzięki Panu Bonifacemu Kozłowskiemu i jego pracy artystycznej, również naukowo-badawczej, ocalone zostało od zapomnienia piękno ludowości Puszczy Białej. Cały ten dorobek został zamknięty w unikatowej publikacji pt. „Folklor muzyczny i taneczny Puszczy Białej”, która jest niezwykłym zbiorem obrzędów i zwyczajów. Fantastycznie ilustrowana książka zawiera ponad sto dwadzieścia pieśni: zalotnych, miłosnych, obrzędowych, opis i układy dwunastu tańców, scenariusz wesela z Puszczy Białej. Jego działalność artystyczna była wyrazem ukochania najbliższych stron rodzinnych. Za swoje zasługi Pan Bonifacy Kozłowski został uhonorowany Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Przyznany pośmiertnie Medal „Za zasługi dla Miasta Pułtuska” odebrał Syn śp. Pana Bonifacego Kozłowskiego. Jest to wyraz najwyższego wyróżnienia i uznania za jego wkład w działalność społeczną i kulturalną oraz okazja do podziękowania za poświęcenie i ogrom wykonanych prac na rzecz promocji naszej Małej Ojczyzny.

Źródło fot. śp. Bonifacego Kozłowskiego z zasobów eostroleka.pl

Pan prof. dr hab. inż. Andrzej Manecki –absolwentAkademii Górniczo-Hutniczej (AGH) na Wydziale Geologiczno-Poszukiwawczym. W roku 1956 był aktywny w wydarzeniach Października ‘56, w grupie krakowskich studentów niosących pomoc walczącym Węgrom. Pracował w Katedrze Petrografii AGH, kierowanej przez wybitnego petrografa, mineraloga i gleboznawcę prof. Juliana Tokarskiego, a następnie w Katedrze Mineralogii, Petrografii i Geochemii AGH. Kolejne stopnie i tytuły naukowe uzyskał w AGH: w 1964 – tytuł doktora, a w 1968 r. – doktora habilitowanego. Praca habilitacyjna, w znacznej części eksperymentalna, dotyczyła wymiany jonów alkalicznych w skaleniach w nawiązaniu do toczącej się wówczas wśród geologów światowej dyskusji o procesach granityzacji. W 1978 r. uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1989 r. – tytuł profesora zwyczajnego. Profesor Andrzej Manecki uznanym autorytetem w zakresie mineralogii i kosmomineralogii. W roku 1976 w wydawnictwach Polskiej Akademii Nauk wydał monografię poświęconą meteorytowi Pułtusk. Monografia wzbudziła na świecie zainteresowanie kosmomineralogów i muzealników. Meteoryt Pułtusk jest bowiem jednym z najbardziej znanych meteorytów, jego okazy można spotkać prawie w każdym muzeum minerałów nie tylko w Polsce, ale i na całym świecie. Ponadto meteoryt Pułtusk jest pierwszym meteorytem, który zainspirował Profesora Maneckiego, dlatego też poświecił mu wspomnianą wyżej monografię oraz wiele innych artykułów w publikacjach naukowych i popularnonaukowych poświęconych meteorytom. Pan Profesor to prekursor zastosowania spektroskopii w podczerwieni do badań minerałów pozaziemskich – badał m.in. krzemiany w meteorycie Pułtusk. Profesor Andrzej Manecki zapoczątkował w Polsce w latach 60. ubiegłego wieku rozwój nowoczesnej kosmomineralogii oraz meteorytyki i zainteresowania naukowe w tym zakresie kontynuuje. Utworzył na Akademii Górniczo-Hutniczej zespół mineralogów, fizyków i metalografów, którzy podejmowali i podejmują kompleksowe badania meteorytów kamiennych i żelaznych; nadal też powiększa grono wychowanków w tym zakresie i popularyzuje wiedzę o znanym „deszczu” meteorytów, które spadły 30 stycznia 1868 roku w okolicach Pułtuska. Profesor jest autorem i współautorem wielu podręczników akademickich o mineralogii i petrografii, m.in. mineralogii szczegółowej oraz autorem pierwszej polskiej encyklopedii minerałów pt. „Encyklopedia Minerałów – Minerały Ziemi i Materii Kosmicznej”, wyróżnionej Nagrodą PAN im. Stanisława Staszica. Pan Profesor Andrzej Manecki jest ponadto członkiem honorowym towarzystw naukowych: Polskiego Towarzystwa Mineralogicznego, Polskiego Towarzystwa Meteorytowego, Polskiego Towarzystwa Magnezologicznego i Polskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk o Ziemi. Osiągnięć naukowych i publikacji Pana Profesora jest na tyle dużo, że nie sposób je przedstawić w zwięzłej informacji, ale dość wspomnieć, iż Profesor swoimi badaniami naukowymi i publikacjami pogłębia wiedzę o meteorycie Pułtusk i tą wiedzą w dalszym ciągu dzieli się z innymi, upowszechnia ją i popularyzuje.
Przyznanie Panu Profesorowi Andrzejowi Maneckiemu Medalu „Za zasługi dla Miasta Pułtuska” jest wyrazem uznania i wdzięczności za popartą dorobkiem naukowym promocję naszego miasta w kraju i na całym świecie.

Pan Zdzisław Pieńkos – wieloletni nauczyciel Liceum Ogólnokształcącego im. Piotra Skargi w Pułtusku, trener Miejskiego Klubu Sportowego „NAREW”, trener kadry narodowej w Polskim Związku Kulturystki i Trójboju Siłowego, prezes Koła Związku Piłsudczyków. Będąc nauczycielem, zainicjował w liceum ruch olimpiad przedmiotowych, który przy współpracy kolejnych nauczycieli przyniósł wybitne rezultaty w postaci 37 finalistów ogólnopolskich olimpiad przedmiotowych, w tym 6 laureatów. Osobiście przygotował 3 laureatów i 7 finalistów. Nauczając historii, wiele uwagi poświęcał wychowaniu obywatelskiemu i patriotycznemu. Był inicjatorem i współorganizatorem licznych imprez rocznicowych i konkursów historycznych, takich jak: 50-lecie powstania Armii Krajowej, 50-lecie Powstania Warszawskiego, 100. rocznica Strajku Szkolnego, 140. rocznica Urodzin Marszałka Józefa Piłsudskiego oraz Powiatowego Konkursu „Pieśń ujdzie cało”, które poprzez inscenizacje w Miejskim Domu Kultury i Domu Polonii docierały do szerokiego grona pułtuskiej społeczności. Za wybitne osiągnięcia dydaktyczne został wyróżniony dwukrotnie nagrodami Ministra Oświaty, nagrodą Kuratora Oświaty i dwukrotnie nagrodą Starosty Pułtuskiego. Był odznaczony także Srebrnym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej i Złotym Medalem za Długoletnią Służbę nadanym przez Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego. Równolegle realizował swoją sportową pasję jako trener podnoszenia ciężarów; już po kilku latach odniósł znaczące sukcesy szkoleniowe w postaci medali mistrzostw Polski i rekordów Polski, najpierw w podnoszeniu ciężarów, później w trójboku siłowym. W połowie lat 80. podopieczni trenera zaczęli odnosić sukcesy międzynarodowe – Andrzej Piotrowski będąc już w opolskiej „Odrze” na igrzyskach olimpijskich w Seulu zajął IV miejsce. Był pierwszym w historii pułtuszczaninem-olimpijczykiem. W latach 1985-2005 pułtuscy trójboiści, szkoleni przez Pana Zdzisława wywalczyli 46 medali mistrzostw świata i Europy (najwybitniejszy to Jan Wilczyński), a w latach 1989-2000, będąc trenerem kadry narodowej w Polskim Związku Kulturystyki i Trójboku Siłowego, wprowadził polski trójbój do ścisłej czołówki europejskiej i światowej, a reprezentacja Polski zdobyła ponad 100 medali na mistrzostwach świata i Europy. Za wybitne osiągnięcia w pracy szkoleniowej otrzymał 14 nagród Ministra Sportu. Obecnie ponownie pracuje z zawodnikami, odnosząc znaczące sukcesy – liczna grupa sztangistów awansowała do kadry narodowej juniorów. Najlepsi to: Paweł Szmeja, Zuzanna Czymerska i Paweł Jasiński – sięgnęli po medale mistrzostw Europy i świata, a Pułtusk w ostatnich latach stał się znaczącym ośrodkiem podnoszenia ciężarów w Polsce. Pan Zdzisław Pieńkos to również autor rekonstrukcji zabytków średniowiecznego budownictwa militarnego w ceramicznych replikach oraz dwóch monografii: „Wyprawa Janusza Radziwiłła na Kijów w 1651 r.” i „Kampania ukraińska 1651 r. od Krasnego do Białej Cerkwi”.
Przyznanie medalu „Za Zasługi dla Miasta Pułtuska jest okazją do podziękowania Panu Zdzisławowi Pieńkosowi za jego 50-letnią pracę trenerską, bogaty dorobek nauczycielski i sportowy oraz zaangażowanie w pracę społeczną na rzecz naszego miasta i jego mieszkańców.

Pan Grzegorz Śniadowski przez całe życie był związany z Pułtuskiem i rzeką Narew. Absolwent Politechniki Warszawskiej na kierunku hydrologia. Od początku swojej kariery zawodowej pracował w Regionalnym Zarządzie Gospodarki Wodnej w Dębem – placówce Nadzoru Wodnego w Pułtusku. Był znawcą problemów hydrologicznych związanych z rzeką Narew, zagrożeniami podtopień, powodzi, w związku z czym wielokrotnie brał udział w pracach Miejskiego Sztabu Kryzysowego, służąc swoją fachową pomocą opartą na rzetelnej wiedzy i wieloletnim doświadczeniu. Ponadto, jako kierownik Nadzoru Wodnego współpracował z Polskim Związkiem Wędkarskim i uczestniczył w akcjach zarybiania Narwi na obszarze powiatu pułtuskiego. Grzegorz Śniadowski to przede wszystkim społecznik i propagator naszej Małej Ojczyzny. Był zawsze obecny na imprezach miejskich, a także aktywnie uczestniczył w ich organizacji. Przez wiele lat organizował regaty kajakowe podczas Święta Patrona Miasta św. Mateusza, Wianków, Dnia Dziecka i innych imprez miejskich; pomagał żeglarzom i harcerzom w organizacji obozów. Był jednym z inicjatorów reaktywowania Pułtuskiego Klubu Wodniaków – pracował przez wiele lat w Zarządzie tej organizacji. Pan Grzegorz Śniadowski był również wielbicielem, graczem, trenerem i popularyzatorem tenisa ziemnego – grał, uczył i dbał o korty ziemne w Miejskim Ośrodku Sportu i Rekreacji w Pułtusku, a swoje pasje i zamiłowania sportowe przekazywał dzieciom i młodzieży. Był też aktorem-amatorem z wielką pasją uczestniczącym w sztukach teatralnych organizowanych przez Miejskie Centrum Kultury i Sztuki w Pułtusku. Miłośnik różnorodnych sportów: żeglarstwa, kajakarstwa tenisa ziemnego i stołowego, roweru, nordic walking, śpiewania szant i innych piosenek turystycznych, a jego idée fixe to móc „zarazić” swoimi pasjami jak największą liczbę ludzi. Nieustannie dopingował i umożliwiał pułtuskim wodniakom organizację ciekawych imprez kajakowych nie tylko na Narwi i o każdej porze roku. Z radością witał nowe twarze na spływach, rajdach rowerowych i zimowych marszach z kijkami. Zmobilizował pułtuskich kajakarzy do udziału w Międzynarodowych Zimowych Spływach im. Jerzego Korka na Brdzie, którzy z powodzeniem, bo dwukrotnie, zajęli I i III miejsce w klasyfikacji drużynowej. To również on zainicjował słynne „śpiewanki” – cykliczne spotkania członków i sympatyków Klubu Wodniaków, które następnie przy zaangażowaniu środowiska wodniackiego przerodziły się w popularne już koncerty nazwane „Rozśpiewaną Zatoką”, i na stałe zagościły w pułtuskim kalendarzu imprez kulturalnych promujących Pułtusk.
Przyznany pośmiertnie Medal „Za zasługi dla Miasta Pułtuska” odebrała Córka śp. Pana Grzegorza Śniadowskiego. Jest to wyraz najwyższego uznania i podziękowaniem za jego pracę i działalność na rzecz naszego miasta i jego mieszkańców.

Źródło fot. śp. Grzegorza Śniadowskiego z zasobów Pułtuskiej Gazety Powiatowej

Pani Liliana Waleśkiewicz – rodowita Pułtuszczanka, absolwentka Studium Kulturalno-Oświatowego i Bibliotekarskiego w Ciechanowie oraz Wydziału Pedagogiki na Uniwersytecie Warszawskim. Wieloletni pracownik Pułtuskiego Domu Kultury, w którym z jej inicjatywy powstały trzy zespoły teatralne, a ponadto pomysłodawczyni Konkursu Recytatorskiego dla przedszkolaków „Wiersze spod muchomorka” oraz prężnie działającego Klubu Kolekcjonera. Pani Liliana Waleśkiewicz z powodzeniem organizowała konsultacje dla recytatorów biorących udział w ogólnopolskich konkursach recytatorskich oraz szkolenia dla pracowników klubów kultury działających w powiecie pułtuskim. Od roku 1981 była pedagogiem szkolnym w Szkole Podstawowej Nr 1. Rok 1980 był dla Pani Liliany Waleśkiewicz początkiem działalności politycznej. Zaangażowała się w pracę w Niezależnym Samorządnym Związku Zawodowym „Solidarność” – była Przewodniczącą Komisji Pracowników Kultury, zrzeszającej pracowników domów kultury i bibliotek województwa ciechanowskiego. Działalność polityczna sprawiła, że Pani Liliana Waleśkiewicz była inwigilowana przez Służbę Bezpieczeństwa. W jej aktach znajdują się m.in. wnioski o zastosowanie izolacji – internowania. Lata 80. to również trudny czas dla szkół; zaczęły się w nich pojawiać narkotyki, a duży odsetek dzieci wychowywał się w rodzinach dysfunkcyjnych. Wielu uczniów wielokrotnie powtarzało tę samą klasę. Z uwagi na to Pani Pedagog rozpoczęła pełnienie funkcji kuratora sądowego i stała się organizatorem Ośrodka Kuratorskiego Pracy z Dziećmi i Młodzieżą. W Ośrodku nadal są prowadzone zajęcia profilaktyczne, które mają duży wpływ na rozwój pasji i realizację ambitnych planów młodych ludzi, którzy w taki czy inny sposób weszli w kolizję z prawem. Jej praca została doceniona. W roku 1986 pani Liliana otrzymała nagrodę Ministra Sprawiedliwości. Pracując w szkole, zaangażowała się w eksperymentalny projekt „Szkoły Promującej Zdrowie”. Ponadto była pomysłodawczynią powołania klas dla uczniów z problemami w nauce. Dzięki temu wielu z nich ukończyło naukę w szkole podstawowej i podejmowało dalszą naukę. Pani Liliana Waleśkiewicz była również radną IV kadencji Rady Miejskiej w Pułtusku, ławnikiem Sądu Rejonowego w Pułtusku oraz Pełnomocnikiem Burmistrza Miasta Pułtusk ds. uzależnień. W ramach tej pracy organizowała szkolenia profilaktyczne, kierowała młodzież na letnie obozy parafiadowe, zapewniające dzieciom i młodzieży wszechstronny rozwój osobisty. Gmina Pułtusk, dzięki jej zaangażowaniu, z niemałym powodzeniem brała udział w ogólnopolskich kampaniach profilaktycznych, jak np. „Zachowaj trzeźwy umysł”. Współpracowała z Klubem Wolontariusza działającym przy Miejskim Ośrodku Pomocy Społecznej, uczestniczyła w powołaniu Centrum Aktywności Lokalnej, brała aktywny udział w pracach Zespołu Interdyscyplinarnego, powołanego do przeciwdziałania przemocy w rodzinie. Była prezesem Stowarzyszenia „Na Rzecz Rozwoju Lokalnego – Impuls”. Pani Liliana Waleśkiewicz była także autorką wielu artykułów do miesięcznika „Gazeta Pułtuska”. Ponadto zaangażowała się jako współautorka w realizację projektu „Żeglujemy z prądem tradycji ku przyszłości”, w ramach którego organizowała biwaki żeglarskie dla uczniów szkół pułtuskich. Przez 10 lat prowadziła zajęcia dydaktyczne na Wydziale Pedagogicznym Akademii Humanistycznej im. Aleksandra Gieysztora, intensywnie angażując studentów jako wolontariuszy do pomocy w prowadzeniu wypoczynku dzieci i młodzieży, organizowanego przez Stowarzyszenie Wspólnota Polska. Pełniła wówczas funkcję wychowawcy i kierownika licznych kolonii letnich. Pani Liliana Waleśkiewicz wielokrotnie aktywnie włączała się w organizację wydarzeń patriotycznych w Pułtusku oraz obchodów Dni Patrona Miasta św. Mateusza.
Przyznanie Medalu „Za zasługi dla Miasta Pułtuska” jest okazją do podziękowania Pani Lilianie Waleśkiewicz za wkład i wieloletnią pracę na rzecz pułtuskiej społeczności, w szczególności na rzecz dzieci i młodzieży oraz za aktywne zaangażowanie w życie społeczne i patriotyczne naszego miasta.