Pojezuickie piwnice pod „Wzgórzem Abrahama” i piwnice pod Ratuszem oraz kamienica przy ulicy Rynek 13 odzyskują swoją dawną świetność (fotogalerie)

Prace remontowo-modernizacyjne trzech pułtuskich zabytków, które powstawały na przestrzeni kilku epok, w okresie od XVI do XIX stulecia, są już bardzo zaawansowane i powoli a systematycznie zmierzają ku końcowi. Chronologicznie rzecz ujmując, najstarsze są piwnice pod „Wzgórzem Abrahama”, potem piwnice pod Ratuszem i wreszcie kamienica przy ulicy Rynek 13.
Przy okazji postępu prac rekonstrukcyjnych tych na nowo piękniejących obiektów warto przypomnieć, że każda z ww. inwestycji została zaplanowana w ramach realizacji dwóch projektów pn.: „Wzrost potencjału turystycznego w Pułtusku poprzez ochronę obiektów zabytkowych” i „Poprawa dostępności do zasobów kultury w Gminie Pułtusk” współfinansowanych z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Mazowieckiego na lata 2014-2020 w ramach Osi Priorytetowej V „Gospodarka przyjazna środowisku” Działanie 5.3 Dziedzictwo kulturowe, w zakresie przebudowy i zmiany sposobu użytkowania pomieszczeń, jak również poprawy dostępności do zasobów kultury poprzez ich rozwój i efektywne wykorzystanie.
Inwestycje te są więc realizowane w dużej mierze z myślą o turystach zwiedzających nasze miasto, ale też o ludziach interesujących się historią, kulturą i rozwojem Pułtuska na przestrzeni ponad tysiąca lat istnienia grodu oraz jego okolic.
Chcielibyśmy przy okazji rozwiać pewne wątpliwości czy może raczej nieporozumienia rodzące się tu i ówdzie na internetowych forach dyskusyjnych. Niekiedy mylnie toczone spory zdają się zastanawiać, jak to jest, że najwięcej mają do powiedzenia ci, którzy nie znają podstawowych zasad prowadzenia prac remontowych przy zabytkach. Otóż nowe pomieszczenia piwniczne, ujawnione podczas robót, zostaną zachowane w formie tzw. trwałej ruiny. Dla zabezpieczenia oryginalnych murowanych elementów wykonano sklepienia betonowe wyraźnie odróżniające tkankę historyczną od współczesnej. Podobnie wszystkie nowe składniki każdego obiektu, dotychczas nieistniejące, tworzone jednak zgodnie z zaakceptowanym przez konserwatora zabytków projektem wykonuje się z nowych materiałów budowlanych, wyraźnie odróżniających się od tkanki historycznej. Zaleceniem konserwatora zabytków jest, aby odbudowane lub odtworzone elementy nie „udawały” tych oryginalnych a wręcz wyraźnie podkreślały, że są współcześnie odtworzone na zasadzie kontrastu materiałów, kolorów i faktur.