W dniach 2-7 października 2023 r. odbyły się premiery teatralne w Miejskim Centrum Kultury i Sztuki w Pułtusku. Na scenie prezentowały się grupy teatralne : “Między Nami” z Serocka, “TAJAGA” z Pułtuska, “ATM ARTYSTA” z Warszawy oraz teatry : “Rozmyty Kontrast” z Ciechanowa, “Teatr pod Dębem” z Pułtuska i “Ostatni dzwonek” z Pułtuska.
Serdecznie zapraszamy na POWTÓRKI 9-14 października 2023 r., o godz. 19:00.
9 października – “Zrzędność i Przekora”
10 października – “Podróż”
11 października – “Próba generalna”
12 października – “Kreacja kubizmu”
13 października – “Ostatnia Wola”
14 października – “Kolacja dla głupca”
Zrzędność i przekora – jednoaktowa, komediowa sztuka teatralna autorstwa Aleksandra Fredry, wystawiona po raz pierwszy w dniu 29 grudnia 1822 roku. Głównymi bohaterami sztuki są dwaj bracia, Piotr i Jan, którzy wspólnie sprawują prawną opiekę nad młodą i atrakcyjną Zosią. Ich charaktery pozostawiają wiele do życzenia. Pan Jan to bowiem niesłychany zrzęda, przy lada okazji lub bez niej wylewający z siebie istny wodospad porad, sentencji i ostrzeżeń. Pan Piotr zaś – choć mniej wymowny – pasjami lubi mieć odmienne zdanie, sprzeciwiać się i stawać okoniem. A gdy spotka się zrzędność z przekorą, nic dobrego z tego wyniknąć nie może. Przekonują się o tym dobitnie Lubomir i Zosia, kiedy postanawiają poprosić opiekunów dziewczyny o zgodę na ślub. Jednak trudne charaktery obu opiekunów nie pozwalają im wspólnie podpisać zgody na ślub. Lubomir postanawia zastosować wobec nich fortel.
Podróż – Scenariusz spektakl napisany został w oparciu o tekst Fredry. Czym jest podróż? Czy podróż to jedynie przemieszczenie się z punktu a do punktu b? Czy podróż to droga podczas, której wydarzyć może wiele różnych sytuacji, wpływających na nas, na nasze życie, sytuacji wyjaśniających nasze życie, bez poproszenia o to. A, co jeśli podróż zacznie i jednocześnie zakończy się w jednym miejscu, w poczekalni dworca. Zwyczajnej poczekalni dworca. Bohaterowie spektaklu, to zwykli ludzie, którzy pojawiają się na dworcu po to aby jechać dalej, do konkretnego miejsca, z konkretnym założeniem. Coś ich jednak w tej podróży wstrzymuje i czy chodzi jedynie o pociąg, który się spóźnia? Spektakl osadzony jest w realiach współczesnych, choć stylistyka nawiązuję do twórczości Hoopera.
Próba generalna – Z jakim się wdajesz takim się stajesz należy do późniejszych sztuk, powstałych po powrocie z Paryża. Okres ten charakteryzuje to, że pisarz porzucił wcześniejsze scenerie i akcja nie rozgrywa się już w idyllicznym dworku szlacheckim. Fredro miał poczucie, że ten świat należy już do przeszłości. Jego miejsce zajęła Galicja z całą jej mizerią i pretensjonalnością. Akcję scen przeniósł do domku miejskiego. Ta sztuka to rodzaj przysłowia dramatycznego, obyczajowej jednoaktówki, oscylującej pomiędzy dramatem a komedią. Bohaterami są dwaj bracia Dobrostowie, ich żony, podejrzliwy sąsiad Mateusz Zgaga i rezolutna służąca Justysia. Fabuła sztuki oparta jest na podejrzliwości sąsiada w stosunku do swoich kolejnych żon, którą zaraża sąsiadów – braci Dobrostów, zgodnie i przykładnie żyjących w swoich małżeństwach. Justysia postanawia pomóc swojej chlebodawczyni i wymyśla sprytną intrygę, aby zdemaskować siejącego zamęt Mateusza Zgagę. To zabawna jednoaktówka z morałem.
Kreacja Kubizmu – Spektakl jest inspirowany życiem i twórczością Pabla Picasso – słynnym hiszpańskim malarzem, rzeźbiarzem, grafikiem, ceramikiem oraz poetą, który zdobył sławę na całym świecie. Jego kubistyczne dzieła zapisały się w historii sztuki i uczyniły artystę jednym z najwybitniejszych w XX. wieku. Rok 2023 jest ROKIEM PICASSA, gdyż w tym właśnie roku przypada 50. rocznica śmierci artysty.
Spektakl to zbiór krótkich etiud teatralnych o wyrazistych kolorach przepełnionych dużą dawką emocji. Grupa przedstawia poprzez słowo, ruch, działanie z rekwizytem pracę twórczą Pabla Picassa, jego pasję do sztuki, samotność w tworzeniu, ekspresję w działaniu, emocje w odbiorze, smutek w odczuwaniu. Sztuka jest pełna abstrakcji, asymetryczności i niedosłowności. Należy zwrócić uwagę, że przygotowania do spektaklu były ściśle powiązane z zagłębieniem przez grupę biografii i twórczości artysty. Członkinie grupy wymieniały się spostrzeżeniami, dyskutowały o publikacjach na temat Picassa, dzieliły się interpretacjami jego dzieł, wszystko po to, aby jak najbardziej przybliżyć widzowi jego nietuzinkową osobowość. Warto również wspomnieć, że aktorki podjęły się namalowania obrazów inspirowanych dziełami Picassa, które są wyświetlane na scenie z projektora. Na koniec sztuki widzowie będą mogli również zobaczyć niektóre z tych prac z bliska.
Ostatnia wola Aleksandra Fredry z 1867 roku to jedna z komedii pisanych „do szuflady”. „ … jest świadectwem niebywałej żywości umysłu i niewyczerpanego talentu pisarza. Jest ona bowiem nie tylko doskonale napisana i skomponowana, nie tylko błyszczy dowcipem nieomal młodzieńczym – ale co istotne – ujawnia wcale nie mniej ostrą i krytyczną obserwację środowiska od komedii najświetniejszego okresu twórczości. Przypatrzcie się dobrze żałosnej gromadzie „spadkobierców”: ileż gorzkich refleksji dostarcza ta pozornie błaha komedyjka.” – Tomira Łepkowska, program teatralny Państwowego Teatru Ziemi Opolskiej z 1959 roku.
Kolacja dla głupca opowiada o perypetiach bogatego wydawcy książek Pierre’a, na którego pewnego wieczoru spada plaga nieszczęść. A wszystko to za sprawą cały czas usiłującego mu pomóc skromnego księgowego, którego Pierre uznał za wyjątkowego głupca i zaprosił na kolację specjalną, urządzaną z przyjaciółmi raz w tygodniu, której uczestnicy mają za zadanie przyprowadzić ze sobą jak najgłupszego gościa. Oczywiście zaproszony gość nie ma pojęcia, że jest obiektem niegodziwego pośmiewiska. Pierre jest pewien, że tym razem wygrana należy do niego. Niestety przypadek spowoduję, że sprawy przybiorą niekorzystny dla wydawcy obrót.
Miejskie Centrum Kultury i Sztuki w Pułtusku